Elke maand schrijft onze directeur Ewout van der Horst een blog met Deventerse verhalen.
Een museum compleet vernieuwen. Dat is wel ff een klusje, zeker in coronatijd. Inmiddels ben ik driekwart jaar directeur van een gesloten Speelmuseum Deventer. Ik ken het Speelgoedmuseum Deventer alleen van de keren dat ik het met mijn gezin bezocht. Vanuit de organisatie heb ik het nog nooit in bedrijf gezien. Toch fantaseer ik dagelijks over een vernieuwd museum, waar jong en oud zich urenlang in de wereld van de spelende mens kunnen onderdompelen.
Zo’n totale museale make-over is een bijzonder spelletje voor iemand die alleen bescheiden thematentoonstellingen heeft gemaakt. Gelukkig beschikt onze organisatie over een bevlogen team en hebben we stevige hulp van buiten tot onze beschikking. Samen stoeien we dagelijks om de vele wensen en mogelijkheden af te stemmen op de specifieke vereisten van onze historische behuizing en het beschikbare budget.
Interessant is de gelaagdheid van zo’n totale herinrichting. Zoals je het landschap vanuit allerlei perspectieven kunt bekijken, zo heeft een museum verschillende behoeften die goed op elkaar moeten aansluiten. Van praktische vereisten als toegankelijkheid, garderobe of routing, tot en met een pakkende vormgeving en passende uitstraling naar buiten. En natuurlijk moet je een goed verhaal hebben. Wat je wilt vertellen met het museum blijft de basis. Daar moet je de presentatie van collectie, beeld, tekst en multimedia afstemmen.
Laten we eerlijk zijn: speelgoed op zich is een dood voorwerp. Het is de mens die er bezieling aan geeft. Speelgoed is een middel, bedoeld voor ontspanning, fantasie en ontwikkeling. Een speelgoedmuseum moet wat mij betreft daarom vooral speels zijn. Niet alleen met leuke doe-dingen, maar ook door een speelse kijk op de wereld. Een speelparadijs maken we er niet van. We blijven een museum met een boodschap, waarbij speelgoed als spiegel de samenleving dient. We maken duidelijk dat spelen niet alleen leuk en noodzakelijk voor kinderen is, maar ook het leven van volwassenen verrijkt.
Hoe geef je dat vorm? In ons geval is de setting van de geschakelde monumentale panden nogal bepalend. Het is een beetje kruip-door-sluip-door in het museum. Juist die kleinschaligheid en het historisch decor maken we nu veel meer tot inzet van een ontdekkingstocht door de wondere wereld van het speelgoed. Elke kamer heeft zijn eigen sfeer en uitstraling, met een nieuw facet van het speelgoed en de spelende mens. Daarbij zorgen we voor afwisselend aanbod voor jong en oud.
Al met al best een ingewikkelde driedimensionale legpuzzel. Het blijft passen en meten. Als je het ene puzzelstukje wilt verplaatsen, verandert ook een ander deel weer. Maar we vorderen gestaag. De verbouwing is een eind op streek. In mei-juni beginnen we met de herinrichting. Hopelijk klinken nog deze zomer de vrolijke klanken van spelende mensen weer door het museum!
